اصفهان را نیمه خوانند از جهان
صد جهان من دیده ام در اصفهان
سرزمینی نیک فر و با شکوه
مردمانش برتر از شیـر ژیان
تا کنار زنده رودش پا نهی
زنده خواهی کرد هم روح و روان
تخت پولادش زمینی بس نکوست
بابی از ابواب ، در خُلد جَنا
ای دل ار خواهی روی اندر بهشت
تو بیا یک دم نشین در اصفهان
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.